Silvia Salcuni, Laura Parolin, Antonello Colli Attachment Research And Eating Disorder: A Measurement Perspective – Literature Review

Abstrakt

Głównym celem przedstawionych badań było opisanie dotychczas stosowanych metod pomiaru przywiązania oraz oceny stylu przywiązania lub wzorca przywiązania u pacjentów z zaburzeniami odżywiania. Zaprezentowano krytyczną dyskusję na temat różnych metod pomiaru stosowanych dotychczas w tym obszarze. Przeprowadzono krytyczny przegląd prac na powyższy temat z lat 2000-2015 opublikowanych w PubMed, ERIC, Psychology and Behavioral Science, PsycINFO, ScienceDirect, SCOPUS, SocINDEX.

Główny nacisk był położony na porównanie metod opartych na self-report i metod narracyjnych stosowanych do pomiaru przywiązania u osób z zaburzeniami odżywiania, zarówno wśród dorosłych, jak i dorastających. W ostatnim czasie odnotowano wzrost zainteresowania związkiem pomiędzy występowaniem zaburzeń odżywiania a problemami dotyczącymi przywiązania. Dane na ten temat zbierano najczęściej za pomocą selfreport, zarówno w grupie dorosłych, jak i dorastających, niewiele badań przeprowadzono za pomocą Adult Attachment Interview, a zaledwie kilka – za pomocą technik projekcyjnych, takich jak Adult Attachment Projective Picture System, które okazały się wnosić dużo informacji.

Nasze wyniki sugerują, że pozabezpieczne przywiązanie u osób wykazujących zaburzenia odżywiania powinno być badane bardziej szczegółowo, z uwzględnieniem nie tylko kategorii przywiązania (makroanaliza), ale również na podstawie mikroanalizy danych z badań narracyjnych (dotyczących np. procesów obronnych ujawnionych w wywiadach lub za pomocą metod projekcyjnych), aby uzyskać nowe i bardziej spójne wyniki umożliwiające wyjaśnienie występowania rożnego rodzaju pozabezpiecznego przywiązania u pacjentów z zaburzeniami odżywiania oraz aby promować bardziej zindywidualizowane interwencje terapeutyczne.

Słowa kluczowe: pomiar przywiązania, zaburzenia jedzenia, przegląd literatury, dorośli, adolescenci