Magdalena Błażek, Tomasz Besta, Maria Kaźmierczak Związek klarowności ja z formalną charakterystyką działań celowych oraz cechami osobowości

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest prezentacji narzędzia badawczego do pomiaru stopnia klarowności Ja opracowanego przez Campbell i in. (1996). Skala SCC składa się z 12 pytań. Im wyższy wynik uzyskuje osoba badana, tym bardziej jasne i stabilne są jej przekonania na temat siebie, niezależnie od ich treści. W artykule zaprezentowano trzy badania empiryczne, w których łącznie udział wzięło 519 osób, w tym 329 kobiet. We wszystkich badaniach wykorzystano SCC w polskiej adaptacji Błażek, Besty i Kaźmierczak z 2011 roku oraz SES Rosenberga (2008). W badaniu pierwszym wykorzystany został ponadto pomiar formalnych aspektów działań ukierunkowanych na cele przy użyciu Kwestionariusza Upodobań WKP Błażek, Kadzikowskiej-Wrzosek i Baryły (Błażek, Kadzikowska-Wrzosek, 2002). W badaniu drugim wykorzystano skalę sprawczości i wspólnotowości Wojciszke i Szlendaka (2010), a w badaniu trzecim PLP Szaroty (1995). Uzyskane we wszystkich trzech badaniach wyniki wskazują na wysoki wskaźnik rzetelności skali SCC oraz zgodne z teoretycznymi założeniami, a także dotychczasowymi wynikami badań empirycznych korelacje z badanymi zmiennymi. Narzędzie można zatem uznać za przydatne do pomiaru strukturalnego aspektu Ja, jakim jest klarowność samowiedzy.

Słowa kluczowe: klarowność Ja, samoocena, aktywność zorientowana na cele, osobowość