Beata Mańkowska Organizational climate and stress management strategies as mediators of occupational burnout among manual workers

Abstrakt

Wypalenie zawodowe jest obecnie jednym z największych zagrożeń, przed którymi stoją osoby aktywne zawodowo, jednak mimo blisko 50 lat badań determinanty i modyfikatory tego złożonego zjawiska nie zostały w pełni wyjaśnione (Maslach, 2011; Maslach, Leiter, 2021; Schaufeli, 2021). Celem niniejszego badania było przetestowanie związku między stresem organizacyjnym a wypaleniem zawodowym oraz mediacyjnej roli strategii zarządzania stresem i klimatu organizacyjnego wśród pracowników fizycznych. Przebadano 60 pracowników fizycznych polskich fabryk porcelany, wykorzystując narzędzia badawcze: Kwestionariusz Klimatu Organizacyjnego Rosenstiela i Boegla w adaptacji Durniat (2018), Kwestionariusz Subiektywnej Oceny Pracy (Dudek i in., 2004), Inwentarz Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Mini-Cope) Carvera w adaptacji Juczyńskiego i Ogińskiej-Bulik (2009) oraz Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (LBQ) Santinello w adaptacji Jaworowskiej (2014). W świetle wyników stres oraz klimat organizacyjny okazały się istotnymi predyktorami wypalenia zawodowego, jednak pozytywne przewartościowanie jest jedyną strategią zarządzania stresem, która je istotnie determinuje. Mediacyjny wpływ pozytywnego przewartościowania okazał się statystycznie nieistotny, natomiast klimat organizacyjny odgrywa rolę pełnego mediatora w relacji między stresem a wypaleniem.

Słowa kluczowe: wypalenie zawodowe, stres zawodowy, strategie zarządzania stresem, klimat organizacyjny, pracownicy fizyczni