Patryk Łakuta Can self-affirmations reduce depression and anxiety, and boost well-being in psoriasis patients? Preliminary findings

Abstrakt

W rosnącej liczbie badań naukowych odnotowuje się, że dokonanie autoafirmacji w obliczu zagrożenia dla jakiegoś aspektu Ja może sprzyjać przyjęciu szerszej perspektywy, z uwzględnieniem zasobów psychospołecznych, umożliwiając bardziej skuteczne radzenie sobie. W ramach prezentowanych badań poddano ocenie, czy i w jaki sposób tendencja do autoafirmacji wiąże się z dobrostanem i poziomem nasilenia depresji i lęku u pacjentów z łuszczycą. Badaniem objęto 51 chorych w wieku 19–67 lat. W badaniach wykorzystano metody samoopisowe do pomiaru negatywnych emocji związanych z ciałem, nasilenia lęku i depresji, oceny dobrostanu, tendencji do autoafirmacji, nasilenia choroby oraz poznawczej strategii regulacji emocji – stwarzania perspektywy. Wyniki analiz wykazały, że tendencja do autoafirmacji związana jest z niższym nasileniem depresji i lęku oraz wyższym poziomem dobrostanu. W kolejnych analizach testowaniu poddano modele mediacji, uwzględniające sekwencyjne działanie dwóch mediatorów. Wyniki tych analiz sugerują, że relacje między tendencją do autoafirmacji a niższym nasileniem depresji i lęku oraz wyższym poziomem dobrostanu można tłumaczyć mechanizmami, które obejmują procesy sprzyjające zdolności do spoglądania na negatywne wydarzenia z szerszej perspektywy i utrzymaniu bardziej pozytywnych emocji do własnego ciała. Prezentowane wyniki wskazują na adaptacyjną rolę autoafirmacji w kontekście chorób przewlekłych, takich jak łuszczyca, oraz potrzebę dalszych badań w tym obszarze.

Słowa kluczowe: lęk, depresja, łuszczyca, autoafirmacja, dobrostan