Monika Wysota Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR) – konstrukcja i ocena psychometryczna
Rocznik: 2019
Tom: XXIV
Numer: 2
Tytuł: Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR) – konstrukcja i ocena psychometryczna
Autorzy: Monika Wysota
PFP: 205–224
Abstrakt
W artykule przedstawione zostały podstawy teoretyczne oraz etapy konstrukcji Kwestionariusza Wzorców Komunikacji Rodzinnej w dwóch wersjach: KWKR – „O ojcu” (percepcja wzorca komunikacji matki) oraz KWKR – „O matce” (percepcja wzorca komunikacji ojca), przeznaczonych do diagnozy spostrzegania wzorców komunikacji ojca i matki przez dorosłe dzieci. Narzędzie zostało opracowane na podstawie Teorii Wzorców Komunikacji Rodzinnej (FCPT), w której wyróżnia się dwa wymiary komunikacji: zorientowanie na rozmowę oraz zorientowanie na zgodność. Biorąc pod uwagę stopień nasilenia orientacji na zgodność oraz orientacji na rozmowę, można wyróżnić cztery wzorce komunikacji: opiekuńczy, nieustrukturalizowany, pluralistyczny oraz zgodny. W artykule przedstawiono etapy konstruowania kwestionariusza, zasady użycia oraz współczynniki korelacji skal kwestionariusza z innymi narzędziami (FACES IV-SOR; Margasiński, 2011). Kwestionariusz uzyskał zadowalające wyniki podczas analizy rzetelności metodą Cronbacha. W aktualnej wersji, zgodnie z podanymi właściwościami psychometrycznymi (wielkość współczynników alfa Cronbacha), KWKR pozwala na rzetelne dokonanie diagnozy spostrzegania wzorców komunikacji matki i ojca przez dorosłe dzieci.
Słowa kluczowe: wymiar komunikacji, wzorzec komunikacji, zorientowanie na zgodność, zorientowanie na rozmowę