Maria Flakus Wstępna charakterystyka psychometryczna polskiej adaptacji Skali Podatności na Nudę (BPS)

Abstrakt

Celem artykułu jest prezentacja właściwości psychometrycznych polskiej adaptacji Skali Podatności na Nudę (Boredom Proneness Scale, BPS), autorstwa Farmera i Sundberga. W przeprowadzonym dwuetapowym badaniu udział wzięli studenci Uniwersytetu Śląskiego i osoby dorosłe (N = 622). Nie udało się uzyskać struktury czynnikowej zbliżonej do żadnego z proponowanych w literaturze modeli. W związku z powyższym przeprowadzono EFA, w której wyodrębniono siedem czynników współtworzących podatność na nudę. Ze względu na niewielką liczbę itemów wchodzących w skład poszczególnych czynników podjęto decyzję o skróceniu narzędzia. W efekcie uzyskano 12-itemowe narzędzie, zawierające dwa czynniki wchodzące w skład podatności na nudę – Wewnętrzną i Zewnętrzną Stymulację. Struktura ta została potwierdzona za pomocą CFA w kolejnym badaniu. Skrócone narzędzie cechowało się zadowalającym poziomem trafności kryterialnej i zgodności wewnętrznej. Wyniki te sugerują, że skrócona wersja BPS może być wykorzystywana w badaniach naukowych jako satysfakcjonująca miara podatności na nudę. Należy jednak uwzględnić pewne ograniczenia niniejszych badań.

Słowa kluczowe: podatność na nudę, nuda, Skala Podatności na Nudę, psychometryczne miary nudy